FITNAH DAN DIKTATOR

Mingguan Malaysia 28 Mac 2010

PENDEDAHAN seorang lagi Ahli Parlimen bebas, Zulkifli Noordin di Dewan Rakyat, baru-baru ini membuka lagi banyak persoalan tentang kewibawaan Anwar Ibrahim.

Bekas wakil rakyat PKR itu mendakwa pernah diberi tawaran lumayan oleh pihak tertentu untuk mengaitkan Perdana Menteri, Najib Tun Razak dan isteri, Rosmah Mansor dalam kes pembunuhan warga Mongolia, Altantuya Shaariibuu.

Walaupun Zulkifli tidak menamakan sesiapa, desas-desus berlegar bahawa orang yang dikaitkan ialah Anwar. Bekas pemimpin muda PKR, Ezam Mohd. Noor dalam reaksinya mendakwa, beliau juga pernah diminta memfitnah Najib dan Rosmah dalam kes Altantuya.

Ezam tidak berselindung. Beliau menamakan Anwar sebagai orangnya. Menurut Ezam, beliau bertanyakan Anwar apa buktinya mengaitkan Najib tetapi pemimpin utama PKR itu berkata tiada dan sebaliknya meminta beliau ‘bedal’ (lempar tuduhan) sahaja terlebih dahulu. Tergamam Awang, sampai begitu sekali fitnah dijadikan senjata politik.

Pendedahan terbaru ini merupakan satu lagi tamparan kepada Anwar dan PKR. Belum pun reda, isu pembohongan beliau yang didakwa mengaitkan nama Yang di-Pertuan Agong dan Angkatan Tentera Malaysia dalam cubaan rampasan kuasa 16 September, terdedah satu lagi tembelang besar.

Kalau di kebanyakan negara, pemimpin yang melakukan pembohongan besar, dengan sendirinya melepaskan jawatan. Dengan imej sebagai pembohong, beliau tidak layak menjadi Ketua Pembangkang. Memalukan. Ia suatu penghinaan kepada pembangkang, rakyat dan negara. Pemimpin harus kelihatan bersih.

Setakat ini, penjelasan Anwar berkaitan pendedahan di Dewan Rakyat, tidak meyakinkan. Seperti biasa, beliau marah dan melenting apabila diajukan pertanyaan yang beliau tidak suka. Walaupun kononnya memperjuangkan demokrasi dan kebebasan media, Anwar bersandiwara.

Beliau selalu emosional, meninggi suara dan memperlekehkan wartawan. Anwar menggambarkan beliau pemimpin hebat tetapi selalu gagal menangani soalan media.

Bukan itu sahaja Anwar bersama pemimpin DAP memboikot media yang tidak selari dengan aspirasi pembangkang. Bayangkan jika Anwar yang menghadapi krisis moral, integriti dan hipokrit dalam soal demokrasi, menjadi Perdana Menteri, Awang boleh gambarkan beliau akan menjadi seorang diktator dan zalim. Bibit- bibit itu semakin jelas sekarang.

Pada Awang, Anwar bukan setakat liabiliti kepada pembangkang malah kepada agama, bangsa dan negara. Makin banyak senario yang tidak memihak kepada beliau. Tetapi waspadalah, orang terdesak akan melakukan tindakan terdesak dan di luar jangkaan. Ketika ini, beliau memperhebatkan lagi kempen ke seluruh negara atas nama menyelamatkan Malaysia tetapi sebenarnya bertujuan untuk menyelamatkan diri.

Bukti pendakwaan kes liwat terhadap Saiful Azlan Bukhari cukup kukuh dan terus meresahkan Anwar. Beliau juga dikatakan khuatir jika Saiful ditemukan dengan ulama ternama Islam, Dr. Yusuf Qaradhawi. Selama ini, beliau dilihat memanipulasi ulama berkenaan tanpa Saiful diberi keadilan. Jika pertemuan itu berlaku Saiful boleh memberikan versi cerita beliau, yang boleh dinilai oleh ulama tersebut.

Keyakinan Saiful untuk melakukan sumpah muhabalah di masjid berbanding dengan keengganan Anwar, sudah boleh menjadi petunjuk. Melihat air muka Anwar yang kian keruh dan merenung wajah Saiful yang sentiasa tenang, dapat memberikan sedikit cahaya akal siapa sebenarnya yang menjadi mangsa.